تمرین موثر است اما نه زیاد. مثلا اگر بچه ای جزو کودکانی با نیازهای ویژه باشد، با تمرین جزو افراد طبیعی قرار نمی گیرد.
قبل و بعد از ورزش چه بخوریم؟
سود 200 درصدی در میوه فروشی ها
قیمت انواع میوه در سطح شهر
گلابی چینی هم وارد بازار شد
نکاتی درباره شناخت بهتر دوقلوها و و مهارت هایی که برای نگه داری شان/ شیرینی، لطافت و زحمت به توان 2
پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- آذر صدارت - یکی دو دهه قبل، وقتی ما بچه بودیم، پدر و مادرها دوست داشتند باهوش باشیم. هوش هم به نمره های خوب و درخشان کارنامه و قبول شدن در آزمون های ورودی مدارس نمونه دولتی و تیزهوشان محدود و خلاصه می شد. کمی که گذشت، با تماشای کارتون ای کیوسان که ظهرهای جمعه پخش می شد، بزرگ ترها به این نتیجه رسیدند که در کنار نمرات خوب علوم و ریاضی، خلاقیت و ارتباط موثر با اطرافیان هم مهم است. پس ای کیوسان هم به فهرست باهوش هایی که سرکوفتشان را به ما می زدند، اضافه شد. هوش در ذهن پدر و مادرهای آن سال ها، یک تواناییِ ذاتی و یک موهبت بود که محیط خانواده و اجتماع، فرهنگ و آموزش، تاثیر چندانی روی پرورش و رشدش نداشت و بعضی ها شانس داشتند و باهوش می شدند و بدشانس هایی مثل ما که شاید در فهم ریاضی و فیزیک و زبان دوم می لنگیدیم ولی مهارت کلامی و نوشتاری و طراحی بالایی داشتیم، سهم چندانی از موفقیت تحصیلی و کاری نصیبمان نمی شد. گذشت و خودمان پدر و مادر شدیم. کم کم روانشناسان تربیتی به جای «هوش»، از «هوش های متنوع» در وجود هر فرد حرف زدند و این که یک ورزشکار موفق هم به اندازه یک پزشک حرفه ای، یا یک هنرمند خلاق هم به اندازه یک مخترع، می تواند باهوش باشد. فقط انگار مدل هوش ها و مسیر رشد و نحوه بروزش متفاوت است. پرونده امروز که مصادف است با اولین روزهای مدرسه، به هوش اختصاص دارد و قرار است از سیر تا پیاز همین موضوع را بررسی کند. این که بالاخره هوش چیست؟ ذاتی است یا اکتسابی؟ قابل سنجش و اندازه گیری است یا نه؟ چند مدل است و چگونه رشد می کند؟ با ما همراه باشید.
پاسخ به سوالات رایج درباره هوش
بعضی پدر و مادرها، به خصوص آن ها که دفعه اولشان است بچه دار می شوند، مدام احساس می کنند فرزندشان باهوش تر از همسن و سال هایش است و باید تحت آموزش و امکانات خاص، رشد و پرورش شایسته ای داشته باشد. بعضی از والدین هم هستند که با حالتی وسواس گونه، پیشرفت های بچه های فامیل و در و همسایه را با رشد و پیشرفت کودک خودشان در زمینه های گوناگون مقایسه می کنند و نگرانند که مبادا بچه به مراقبت و کمک های ویژه نیاز داشته باشد. غیر از آن، در اغلب موارد به ویژه در ایام بازگشایی مدارس و شروع سال تحصیلی، سوالات زیادی درباره سطح و میزان هوشِ بچه به ذهن والدین هجوم می آورد. سمیه حسینی دانش آموخته کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی به رایج ترین سوالات درباره هوش، پاسخ داده اند.
از کجا باید فهمید که فرزند ما باهوش است یا خیر؟
قبل از آن باید از خودمان بپرسیم: چرا می خواهیم بدانیم فرزندمان باهوش است یا نه؟ تصورمان از هوش چیست؟ اگر تعریفمان از هوش، همان هوشِ کلاسیک یا IQ است، که خب تجربه نشان داده است به تنهایی باعث موفقیت و رضایت فرد نمی شود؛ اما اگر درباره هوش های چندگانه حرف می زنیم، باید بدانیم همه بچه ها در زمینه های گوناگون باهوشند و کافی است کمکشان کنیم تا رشد کنند و دیده شوند. منتها به طور کلی اگر فرزندمان از پسِ مسائل خودش برمی آید و به نسبتِ همسن و سالانش، تعامل بهتر و عمیق تری با محیط پیرامونش دارد، می توان گفت بچه باهوشی است.
کدام نوع هوش، به چه میزان، ژنتیکی است؟
مطلب پیشنهادی
چرا نباید باک بنزین را کاملا پر کرد؟
چرا نباید باک بنزین را کاملا پر کرد؟
همه انواع هوش، هم زمینه ژنتیکی دارد و به وسیله ژن های خانوادگی منتقل می شود و هم زمینه اکتسابی دارد و به وسیله محرک های محیط پیرامون مثل تربیت، آموزش، بازی و... پرورش می یابد.
تفاوت هوش و حافظه چیست؟
مغز ما ده ها کارکردِ عالی مثل حافظه قوی، توان حل مسئله، خودتنظیمی و... دارد که مجموعه این ها رابطه تنگاتنگی با انواع هوش دارد. حافظه قوی و توانِ به خاطر سپردن و به خاطر آوردن، از کارکردهای عالی مغز است که رابطه مستقیمی با IQ افراد دارد و معمولا افرادی با ضریب هوشی بالا، حافظه قوی دارند.
میزان هوش افراد قابل سنجش و اندازه گیری است؟
تنها مدلِ هوش که قابل سنجش و اندازه گیری به شکل استاندارد است، IQ است. از آنجا که توانایی های ذهنی و گستره انواع هوش، بسیار گسترده و پیچیده است، طراحی یک تست استاندارد برای تعیین میزان آن، تقریباً ناممکن است.
کی به تست هوش نیاز داریم؟
این روزها اغلب روانشناسان، مراجعانِ زیادی دارند که متقاضیِ تست هوش برای فرزندانشان هستند. پدر و مادرهای ذوق زده ای که احساس می کنند بچه شان نسبت به همسن و سال های خودش، بهتر و بیشتر می فهمد و به دنبال مستندات علمی برای تایید این حس و حدس هستند. یا خانواده هایی که از روی چشم و هم چشمی، دلشان می خواهد بدانند فرزند آن ها باهوش تر است یا بچه فلان فامیل. اما در واقع، تنها زمانی واقعا به تست هوش برای تعیین میزان IQ نیازمندیم که احساس کنیم کودکمان دچار عقب ماندگی جدی در زمینه رشد ذهنی و تحصیلی به نسبت کودکان هم رده خودش شده است و در عین حال، هیچ دلیل دیگری مثل نابسامانی های خانوادگی و اجتماعی و... برای این عقب ماندن پیدا نکنیم که در نهایت باید زیر نظر روانشناس برای انجام تست اقدام کنیم.
تست های IQ چگونه است؟
در حال حاضر، تست های استنفورد-بینه و وکسلر، دو تستِ استاندارد و معتبر است که میزانِ هوش بهر افراد را مشخص می کند. مثلا در تست وکسلر که تست کاملی هم هست، با انجام و تحلیل 15 خرده آزمون که به سه شکلِ شفاهی، ساختنی و قلم و کاغذی است و بین 50 تا 90 دقیقه طول می کشد، به پنج مدل هوش بهر یا نمره هوش، نسبت به رده سنی فرد می رسیم: هوش بهر درک کلامی، هوش بهر استدلال ادراکی، هوش بهر حافظه فعال، هوش بهر سرعت پردازش و هوش بهر کل. نمره هوش بهر کل، میزان IQ کودک را نشان می دهد. هوش بهر زیر 70، متعلق به افرادی با نیازهای ویژه است. هوش بهر بین 70 تا 90، یک هوش بهر مرزی است. هوش بهر 90 تا 110، میزان هوش آدم های معمولی است که تقریبا 90 درصد افراد جامعه را شامل می شود و هوش بهر 120 به بالا، متعلق به افراد باهوش است. معمولا این افراد در امتحانات و آزمون های رایج سیستم آموزشی کشور، بهترین رتبه ها را کسب می کنند.
منبع:parsnews
